Benedetto Kroçe (it. Benedetto Croce; 25 fevral 1866 – 20 noyabr 1952 — İtalyan filosof, idealist, tarixçi. Adı tarixdə 100 ən çox öyrənilmiş şəxsiyyətlər siyahısına daxil edilib.

Benedetto Kroçe
Doğum tarixi 25 fevral 1866
Doğum yeri Peskasseroli
Vəfat tarixi 20 noyabr 1952
Vəfat yeri Neapol
Vikipediya məqaləsi



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


  • Biz keçmişin məhsuluyuq və bizi əhatə edən keçmişə dalaraq yaşayırıq. Yeni həyata necə doğru irəliləyə bilərik, keçmişdən çıxmadan və özümüzü ondan üstün tutmadan necə yeni fəaliyyətlər yarada bilərik? Əgər biz keçmişdəyiksə və o bizdədirsə, özümüzü keçmişdən necə üstün tuta bilərik? Keçmişlə əlaqəni kəsməyən, onun üzərində ideal şəkildə yüksələn və onu biliyə çevirən düşüncədən başqa çıxış yolu yoxdur.
  • Biz özümüz bu tarixin ödədiyi tələbləri yaşamadıqca, insanların və başqa dövrlərin tarixini başa düşməyəcəyik.
  • Bu gün filosof xalis filosof olmamalı, hansısa peşə ilə, ilk növbədə insan peşəsi ilə məşğul olmalıdır.
  • Bütün həqiqi tarix müasir tarixdir.
  • Duyğu həyatdır, düşüncə deyil və o həyat ifadəsini tapanda, hələ düşüncə ilə cilovlanmır, o zaman şeir yaranır.
  • Düşünmə qabiliyyəti hərəkət qabiliyyəti ilə müşayiət olunmasa, işgəncədə üstün bir ağıl mövcuddur.
  • Əgər biz bütün sualları həll edə bilsək və hər biri üçün müvafiq cavabı ala bilsək, onda nə edərdik? Sonsuzluğa aparan yol cəhənnəmə gedən yol qədər genişdir; və əgər cəhənnəmə aparmasa, mütləq dəlixanaya aparacaq.
  • Əxlaq və əxlaqın siyasi ifadəsi olan azadlıq idealı müəyyən bir partiyanın və ya qrupun malı deyil, əsaslı və ümumbəşəri insani dəyərdir... Hamı azad olana qədər heç bir xalq həqiqi mənada azad olmayacaq.
  • Əsl ədalət mərhəmətdən yaranır.
  • Fahişəxanaları aradan qaldırmaqla, onların təmsil etdikləri şər yox olmaz, əksinə, həmin pisliyi özündə saxlayan, əhatə edən və zəiflədən yaxşılıq məhv olar.
  • Fəlsəfə varlığın bütün səbəblərini dindən götürür... Ruh elmi kimi dinə bir fenomen, keçici tarixi fakt, aşıla bilən psixi vəziyyət kimi baxır.
  • Filosofların müəyyən etdiyi həqiqətlər bir-birini məhv etmir, əksinə, bir-birinə əlavə edir, birləşir, fikir və həyata hakim olur, hətta kütlə özlərinin də onun hakim olduğunu anlamasa belə.
  • Hər bir hekayə, hər şeydən əvvəl, yazıldığı dövrün məhsuludur ...
  • Hər bir tarixi mühakimənin altında duran əməli ehtiyac hər bir tarixə “müasir tarix” xarakteri verir, çünki ona daxil olan faktlar xronoloji baxımdan nə qədər uzaq və çox uzaq görünsə də, əslində o, həmişə tarixdir.
  • Hər hekayə müasir tarixdir.
  • İnanıram ki, müharibə başa çatandan sonra mühakimə olunacaq ki, Avropanın torpağı təkcə bir neçə ay və ya bir neçə il silah ağırlığı altında deyil, həm də kobud səhvlər altında titrəyib. Fransızlar, ingilislər, almanlar və italyanlar utanacaqlar və sonra verdikləri mühakimələrə görə bağışlanma diləyəcəklər və deyəcəklər ki, onlar mühakimə deyil, məhəbbət ifadəsidir. Biz isə bitərəflər, tez-tez danışdığımız kimi, “german barbarlığı”ndan daha da qızaracağıq. Bütün cəfəngiyatlar, mövsümün meyvələri arasında birinciliyi bu qazanacaq, çünki bu, şübhəsiz ki, ən möhtəşəmidir.
  • İncəsənət görmə və ya intuisiyadır. Rəssam bir görüntü və ya xəyal yaradır: və sənətə qiymət verən şəxs baxışlarını rəssamın işarə etdiyi nöqtəyə çevirir, onun üçün açdığı çatla müşahidə edir və bu obrazı öz daxilində canlandırır.
  • İncəsənət unikal şəkildə təxəyyül tərəfindən idarə olunur. Şəkillər yalnız sərvətdir. O, obyektləri təsnif etmir, onları həqiqi və ya xəyali elan etmir, onları müəyyən etmir; onları hiss edir və təqdim edir.
  • Kim şəxsiyyəti tarixdən kənara atırsa, qoy yaxşı baxsın - və mütləq fərqinə varacaq ki, ya heç kimi atmayıb, ya da fərdlə birlikdə tarixin özünü atıb.
  • Məktəblərdə verilən səthi və ənənəvi biliklərlə kifayətlənmədən İtaliyanın tarixini araşdıran hər kəs başqa xalqlar tərəfindən italyanlara verilən ən qədim və ən davamlı ittihamlardan, əslində əsas və demək olar ki, yeganə ittihamlardan xəbərsiz deyil. Bu cür yanaşma Avropanın, xüsusilə fransızlar və almanlar tərəfindən "ehtiyatsızlıq" idi. Bu fikir hər şeydən əvvəl XV əsrin sonlarında yadellilərin döyüş meydanına çevrilmiş ölkəmizə enişlərində onlara göstərdikləri boş və ya zəif müqavimət nəticəsində formalaşmışdır; lakin ilkin əlamətlərə orta əsrlərdə, başqa şeylərlə yanaşı, Avropada “Lombard və ilbiz” apoloqunun (Apologétika (yun. ἀπολογία, "dəf edirəm, cavabını verirəm") - rasional düşüncə ilə dini ehkamların əsaslandırılması və tənqidçilərdən müdafiə edilməsinə həsr edilən xristian ilahiyyatının bölməsidir. Geniş anlamda apologetika hər hansı təlimi rasional dəlillərlə müdafiə edənlərə də şamil edilə bilər) populyarlaşdığı, Alp dağlarının o tayından gələn sərt və dəmir feodalların burjua italyanlarına xor baxdığı zaman rast gəlmək olar. "Onlar yalnız dünən öz pis yağlı qarınlarını cəngavərlərin poladı ilə əhatə etdilər". On səkkizinci əsrin sonunda və bərpa hadisələri zamanı italyanların yeni fransız istilasında, artıq kral yox, respublikaçı bir şəkildə təqdim etdikləri tamaşa ilə də silinə bilməzdi; və Risorgimento-nun (it. il risorgimento — dirçəliş, yenilənmə) həmişə razılığa gəlmədiyi, inadkar və ya uğurlu olmayan müharibələrlə bir qədər dəyişdirildi.
  • Sağlam düşüncənin şifahi abidəsinə xalq ədəbiyyatının özündə rast gəlinir və onlar atalar sözləridir, bütün əsrlərin müdrikliyi (onlar belə deyirlər), sarsılmaz möhkəmliyi tez-tez təriflənən dünyanın müdrikliyidir; və bununla belə, heç kim onları razılıqla təkrarlasa da, onları tənqid, elm və fəlsəfə silsiləsi, araşdırmalar, müzakirələr, risalələr və sistemlərlə heç vaxt dəyişməz. Bir çox fəlsəfi araşdırmalar hansısa qədim və adi deyimin və ya atalar sözünün düsturu ilə yekunlaşa bilər; lakin istintaqın yekunu kimi xidmət edən bu atalar sözü artıq köhnə və adi deyil.
  • Səhv heç vaxt təmiz deyil, çünki təmiz olsaydı, həqiqət olardı.
  • Şeir sırf həzz kaprizindən deyil, təbii zərurətdən yaranır. Bu, insan şüurunun əsas fəaliyyətidir.
  • Tarix azadlıq haqqında bir hekayədir.
  • Tarix heç vaxt ayıq-sayıq deyil, həmişə haqq qazandırandır; və o, ədalətsiz olmadıqca, yəni düşüncəni həyatla qarışdırmadan, hisslərin cazibə və itkilərini düşüncənin hökmü kimi qəbul etmədikcə ədalətə çevrilə bilməzdi.
  • Tarix həmişə mövcuddur.
  • Tarix müxtəlifdir və mürəkkəbdir və insan ruhunun heç bir mühüm hissəsi ondan tamamilə məhrum deyildir.
  • Tarixi mədəniyyətin məqsədi insan cəmiyyətinin öz keçmişi, daha doğrusu, indisi, daha doğrusu, özü haqqında şüurunu yaşatmaqdır.
  • Tarixi mühakimə müxtəlif biliklər deyil, biliyin özüdür; başqa heç nəyə yer qoymadan, bilmək sahəsini tamamilə dolduran və tükəndirən formadır.
  • Tariximiz ruhumuzun tarixidir; insan ruhunun tarixi isə dünya tarixidir.
  • Tarixin hansı faktdan qaynaqlandığı tarixçinin ruhunda yaşamalıdır.
  • Tarixlərin yazılması - bir dəfə Hötenin qeyd etdiyi kimi - keçmişin ağırlığından qurtulmağın bir yoludur... Tarixin yazılması bizi tarixdən azad edir.
  • Təklikdə azadlıq yalnız cəmdə olan azadlıqlarda mövcuddur.
  • Zahidlik beyni öldürür, möcüzə onu yuxuya verir, amma nə biri, nə də o biri reallığın səsini həqiqətən və uzun müddət susdura bilmir.
  • Zorakılıq güc deyil, zəiflikdir və heç vaxt bir şey yarada bilməz, ancaq onu məhv edər.

İstinadlar

redaktə