Məmməd Səid Ordubadi

Məmməd Səid Hacı Fəqir oğlu Ordubadi (24 mart 1872, Ordubad, Qafqaz canişinliyi – 1 may 1950, Bakı) — azərbaycanlı nasir, şair, dramaturq, jurnalist, publisist və tərcüməçi. Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi (1938). "Qılınc və qələm" (1946–1948), "Dumanlı Təbriz" (1933–1948), "Gizli Bakı" (1940), "Döyüşən şəhər" (1938) kimi tarixi romanlarının müəlifidir.

Məmməd Səid Ordubadi
Doğum tarixi	24 mart 1872
Doğum yeri	Ordubad
Vəfat tarixi	1 may 1950
Vəfat yeri	Bakı
Dəfn yeri	Fəxri Xiyaban
Vikipediya məqaləsi

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

A

• Ana! Dünyada sənin müqəddəsliyini təmin edə biləcək hələ heç bir ölçü yoxdur, sənin əzəmətini təsvir edə biləcək hələ heç bir kitab yazılmamışdır.

B

• Biliksiz və siyasi düşüncəsi olmayan adamların silahları da qələbə qazana bilməz. Qəhrəmanlıq yalnız silah deyil, bilik də tələb edir.

C

• Cəbhədə qılınc, məclisdə gözəl nitqə malik olanlar qəhrəmandırlar.

D

• Dolama yollarla gedənlər həqiqətə çox gec çatırlar.

H

• Həyat yoldaşı seçməkdə yanılmaq, bütün həyatı uduzmaq deməkdir.
• Hər şeydə oğurluq haramdırsa, qızlar üçün oğlanın qəlbini oğurlamaq halaldır.

X

• Xalqının çətinliklər qarşısında boyun əymədiyini, eyni zamanda, bu mətanətli xalqın mərhəmətlə coşan bir qəlbə, təmiz və ülvi bir vicdana malik olduğunu… göstərməlidir.

İ

• İnsan qılıncının kəskinliyi ilə qəhrəman ola bilməz, ağlın kəskin olması lazımdır.