Biz inanırıq ki, hamımız bir dünyada yaşayırıq. Eyni zamanda hər kəs öz tunelinin içi ilə gedir, nə sola, nə də sağa baxmadan. Yalnız öz ömrünü xərcləyir və arxasında buraxdığı zir-zibillə geriyə yolunu bağlamış olur.
Mən daha elə də çox mütaliə eləmirəm. Axı mən daha istəmirəm ki, kitablar mənim üzərimdə bu qədər hökmranlıq eləsin. Bu zəhər kimi bir şeydir. Mən bu barədə özümü təkmilləşdirdim. İndi immunitetim var.
Onu sevsəm də, onunla xoşbəxt olsam da, onsuz özümü azad hiss edirdim. Mənim üçün azadlıq həmişə xoşbəxtlikdən üstün olub. Bəlkə də rəfiqələrimin eqoizm dediyi budur.