Slavomir Mrojek

Slavomir Mrojek (29 iyun 1930 – 15 avqust 2013) — Polşa yazıçısı, dramaturq, esseist.

Slavomir Mrojek
Doğum tarixi	29 iyun 1930, 26 iyun 1930
Doğum yeri	Borzęcin, Lesser Poland Voivodeship
Vəfat tarixi	15 avqust 2013
Vəfat yeri	Nitsa
Dəfn yeri	Panteon Narodowy w Krakowie
Vikipediya məqaləsi

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

A

• Ateist mömin qarşısında müdafiəsizdir, mömin isə ateist qarşısında müdafiəsiz deyil. Ateist sübut etməlidir ki, bu, qeyri-müəyyənliyə tabe olan özlüyündə çətin bir işdir, möminin isə yalnız gözəl, saf, özünəməxsusluğu var: inanıram və əlavə etmək üçün heç bir şey yoxdur.

B

• Başlamadığınız bir şeyə bu və ya digər şəkildə çata bilməzsiniz. Harada başlayıb, harada bitməsindən asılı olmayaraq, həmişə əvvəlində və sonunda bir şey var.
• Bir şah əsər yazmalı olduğunuzu bildiyiniz zaman, demək olar ki, onu yazmayacaqsınız.
• Biz həmişə ümid edirik ki, hər şey birtəhər düzələcək, çünki başqaları bizdən yaxşıdır.

C

• Cehiz balıqları sümükləri ilə udmağa kömək edən bir ədviyyatdır.

D

• Deməli, "olmaq" nə mədəniyyət, nə də ruh demək deyilsə, mənim şansım azdır. Hətta bu varlığın əlaməti başqaları üçün cəlbedicilik olsa da. Mən nəinki heç kimi cazibədar etmirəm, hətta məndə belə təəssürat yaranır ki, insanlar mənim yanımda sıxılırlar.
• Dünya tarixi qadınların, uşaqların, sənətçilərin kişilər tərəfindən vəhşicəsinə əzilməsi tarixidir… Kişiliyi sevmirəm… "Qadın" ifadəsi əslində yaltaq termindir. Bu o deməkdir ki, verilən fərd tez-tez özünü yuyur, insanları öldürməyi sevmir, mərhəmət etməyi bacarır, vacibliyini sübut etmək üçün qışqırıb özünü itələməyi sevmir. Qadınlar insan həyatının dəyərini təkcə insanları dünyaya gətirdiklərinə görə deyil, həm də böyütdüklərinə, bunun ağrının, məsuliyyətin, zəhmətin nə olduğunu bildiyinə görə bilirlər. Kişilər uşaq böyütmür, ən yaxşı halda birinciyə müəyyən qədər pul verirlər. Təəccüblü deyil ki, o zaman qırğın onlara təkcə xoş deyil, həm də faydalı fəaliyyət kimi görünə bilər.
• Dünyanı yarı şüurlu bir vəziyyətlə zəhərləmək. Yarı agahlıqdan, cəhalətdən, yarı həqiqətdən, yarı zəkadan pis bir şey yoxdur. Səbəbsiz deyil (simptom siqnaldır) ortalıq dövrünün gəlib çatması. Mədəniyyətin populyarlaşması — bu konsepsiyada bəzi ölümcül cəfəngiyatlar var. Populyarlaşma, sadələşdirmələr, qısa yollar, həzmlər, kütləvi mədəniyyət — bu, eyni zamanda çox gülməli və təhlükəli bir şeydir. Mən o mənada mürtəce deyiləm ki, bununla fəal şəkildə mübarizə aparıla bilər və edilməlidir ki, heç bir illüziyaya qapılmıram. Bunun niyə mümkün olmadığını izah etmək istəmirəm. Bir növün təkamülünün qarşısını ala bilməzsiniz. Sadəcə özümə deməyə haqqım olsun ki, təkamül mütləq daha yaxşı demək deyil.

E

• Elə təcrübələr var ki, insan onlardan uzaqlaşaraq yadda saxlamağa üstünlük verir.

G

• Görmədən qavra bilməzsən, amma görərək fərqinə varmaya bilərsən. Bu, görmə və qavrayışımızın gündəlik təcrübəsidir.

H

• "Hər şey getdikcə gec olur." Baxmayaraq ki, bu cümlə təkcə məntiqi və linqvistik cəhətdən səhv ola bilər, lakin həqiqətən yalnız bir dəfə, bir saniyədə və sonra əbədi olaraq çox gec ola bilər.
• Hər şey onu göstərir ki, hər kəs məni ayrı-ayrılıqda incidirsə, mən də hər kəsi ayrı-ayrılıqda qıcıqlandırıram. Və eyni səbəblərə görə.

X

• Xoşladığım insanların varlığı. Ona görə yox ki, onlar mənə nəsə deyəcəklər, amma hiss etdiyim üçün ki, onların da mənə deyəcək heç bir şeyləri yoxdur, mənim kimi hiss edirəm, ona görə də heç olmasa yalançı bir vəziyyət yoxdur, iddia etmədən görüşə bilərik. Və bu çox şeydir, amma heç bir şey yoxdur. Çünki mənə elə gəlir ki, ən yaxşı halda yenə də özünə nəsə deyə bilərsən və bu nadir haldır, hətta çox müdrik bir şey olması lazım deyil. Bir-birinizə nəsə deyə bilmək böyük rahatlıqdır.

İ

• İnsan asudə vaxtlarında bu və bu barədə düşünür, amma yenə də daha tez-tez bu haqda düşünür.
• İnsanın bir insanı ağrıdan xilas etməkdən yaxşı edə biləcəyi bir şey yoxdur və ona ağrı verməkdən daha pis bir şey yoxdur.
• İnsanlar niyə başqalarının varlığını axtarırlar? Bəzən könüllü axtarış aparırlar və bu adi, ən çox rast gəlinən haldır, eyni zamanda onu tapanda qane olmamaları, əksinə daimi olaraq digəri ilə qalmaq əzabı və əzab-əziyyəti ilə əlaqələndirilir. İdeal odur ki, qarşımdakı insan məni müəyyən etsin, amma mənim istəyimə görə, özüm üçün reseptimə görə. Bu, yəqin ki, öz mənlik anlayışımızı başqalarına tətbiq etmək üçün əlimizdən gələni etdiyimizi izah edir.
• İradənin özünün istiqaməti yoxdur, iradəyə istiqamət verən niyyətdir.
• İstədiyiniz şeylər, sahib olmaq istədiyiniz şeylər. Hansı ki, siz pulla ala bilərsiniz. Əşyaların köləsi olmaq həbsxanadan da mükəmməl köləlikdir. Bu, doğrudan da ideoloji köləlikdir, çünki burada heç bir kənar zorakılıq, məcburiyyət yoxdur. Özü üçün köləlik yaradan kölə ruhun özüdür, çünki o, köləliyə can atır.

K

• Kəmiyyət və tələskənlik sənətkarın dostu deyil.

M

• Mənim adım Slavomir Mrojek, lakin dörd il əvvəl həyatımda baş verən müəyyən hallara görə yeni, daha qısa bir adım olacaq: Baltazar. 15 may 2002-ci ildə insult keçirdim, ona görə də afaziyaya çevrildim. Afaziya bəzi beyin strukturlarının zədələnməsi nəticəsində yaranan dildən istifadə qabiliyyətinin qismən və ya tam itirilməsindən başqa bir şey deyil. Danışmaq qabiliyyətimi bərpa edib yenidən işləməyə cəhd edəndə loqoped xanım Beata Mikolayko terapiyanın bir hissəsi kimi yeni kitab yazmağı təklif etdi. Yazarkən yavaş-yavaş yaddaşımı bərpa etdim. Bunun sayəsində 2005-ci ildə kitabı bitirəndə daha bir çox hadisələri yada salıb onları qələmə aldım.
• Mübaliğə pis daddadır, şişirtmək yüksələn insanların xüsusiyyətidir.

N

• Niyə varlı sözünü kasıbla dəyişdik? Hələ də sevinc deyirik, amma indi deməliyik: eyforiya… Kədər və sevinc ruhun hallarıdır… İndi ruh pis vəziyyətdədir. Bizə qalan təkcə fiziologiyadır, ona görə də bizdə ancaq depressiya var.

O

• Oğlum, həyatınız indi düşündüyünüz kimi deyil, indi etdiyiniz kimi olacaq.
• Ona görə də qadınlar "ağılsız" olurlar. Düşünmək məcburiyyətində deyillər, çünki onlar özləri təfəkkürdən, razılıqdan gələn nəticələrdir.
• Orda-burda faciələr olur, amma onlardan heç nə çıxmır. Yəqin ki, faciənin bütün mahiyyəti budur.

P

• Prust haqlıdır, əlbəttə ki, hər bir söhbət bir az özünü incidir. Bəs bu hiss haradan qaynaqlanır? Bəlkə bir az nitq pozğunluğu. Düşündükdə nə demək istədiyimizi bilirik, danışanda, bir dəfə danışanda bir az məyus oluruq. Nə, deməli, hər şey bundan ibarət idi? Budur, əldə etdiyimiz bu xəzinələr əslində onları tükəndirən bir neçə cümlə kimi görünəndə heç də o qədər də zəngin deyil. Ancaq bu, dilin günahıdır və bəlkə də — qismən — səbəb də ondan ibarətdir ki, hiss etdiyimiz şey əslində ifadə ediləndən daha böyük və daha gözəl görünürdü. Çıxışa gəlincə, yalnız ən böyük zəhmət və məşəqqətlərdən sonra dünyada yalnız bir neçə kitab müəllifin nəzərdə tutduqlarını adekvat, onun fikrincə, yəqin ki, yetərincə də əks etdirmir. Yerində yığılmış, səliqəsiz və təsadüfi cümlələrdən nə gözləmək olar ki, biz onları anlaya bilək? Sonra özümüzü ifadə edəndə, paylaşanda bir az qapağı çıxarılan qaynar su ilə qazana bənzəyirik, təzyiq düşür. İndiyə qədər insanın öz sirrini, sırf şəxsi hissləri xoş bir hiss idi. Dinləyicini özümüzlə təəccübləndirmək və heyrətləndirmək istədiyimiz üçün bir az da paylaşırıq. Biz isə məyus oluruq, çünki danışdıqdan sonra özümüzü tükənmiş hiss edirik. Bu səbəbdən, daxili təzyiqi aşağı salan bir söhbət belə, oyanış siqnalı ola bilər. Çünki yenidən dolmaq istəyiriksə, əvvəldən daxili işlə başlayırıq.

R

• Razılığın həm də üstünlüyü var ki, insan özü heç nə etmədən sadəcə zəruriliyi qəbul etməklə öz fəaliyyətinə inam qazanır

S

• Sabah artıq bu gündür, amma sabaha qədər olmayacaq.
• Sadə hallarda insan qaçmaq istər. Əsasən, hər bir vəziyyətin, hər hansı bir gərginliyi ehtiva edən istənilən vəziyyətin mümkün qədər tez bitməsini istəyirsiniz. Və ümumiyyətlə gərginliksiz vəziyyətim olmadığına görə həmişə qaçmaq istəyirəm ki, həmişə bitsin, daha heç nə olmasın.
• Savadlı insanlar açıq-aydın ifadə etmirlər.

Ş

• Şəxs metodu tətbiq edir, yoxsa metod insanı tətbiq edir?

T

• Teatrdakı bütün fizioloji maddələrdən yalnız qan qeyri-realdır.
• Teatrın gözəlliyi ondadır ki, biri danışır, digəri dinləyir. Hər iki iştirakçının fiziki mövcudluğu var və bunu heç nə ilə əvəz etmək olmaz.
• Timsahlar insanlardan daha yaxşı davranırlar. Sadəcə baxırlar, sual vermirlər.

Ü

• Ümid, həsrət və illüziyalarla dolu gözəl bir həyatınız olacaq. Bu hər kəs üçün mümkün deyil.

Y

• Yalnız təsvir edilə biləni təsvir etmək olar. Beləliklə, texniki səbəblərdən ən əhəmiyyətlisini buraxmaq məcburiyyətindəyik.
• "Yaşa və Öl". Budur mənim devizim.
• Yazıçılar insan ruhlarının mühəndisləri, yazıçılar isə tənqidçilərin mühəndisləridir.

Z

• Zaman həmişə aktualdır.