Tikanlıqda şərqi deyənlər

Bir quş haqda əfsanədə deyilir… Bütün ömrü boyu yalnız bir dəfə oxuyan quşun səsi Yer üzünün ən gözəl, ən təsirli ifası olur. Günlərin bir günü o öz yuvasını tərk edir və tikanlı kol axtarışına çıxaraq onu tapana qədər sakitləşmir. Kolların arasında şərqisini deyə-deyə sinəsini ən uzun, ən iti tikana batırır və ölüm şərqisini daha böyük əzabla ifa etməyə davam edir. Tikan ürəyini parça-parça etsə də, ağrısına qalib gələrək, ölüm ayağında torağay quşundan, bülbüldən belə, gözəl oxuyur. Yer üzünün yeganə şahanə nəğməsi ölüm bahasına başa gəlir. Amma həmin an bütün dünya nəfəsini saxlayaraq sükuta qərq olur və Tanrı da göylərdə gülümsəyir. Belə çıxır ki, ən gözəl şeylər yalnız böyük iztirablar bahasına başa gəlir… Hər halda, əfsanə belə söyləyir…
Biz özümüz üçün tikan yaradırıq və bunun bizə nəyə başa gələcəyini düşünmürük. Və sonra edə biləcəyimiz yeganə şey dözmək və özümüzə əmin olmaqdır ki, boş yerə əziyyət çəkməmişik.
Bu torpaqda insanlar israrlı və dözümlüdürlər — bu, onların fərqli olmasına imkan vermir: şiddətli, dönməz əzmkarlığı olmayan zəif ürəklilər Böyük Şimal-Qərbdə çox yaşamayacaqlar.

Ç

Həddindən artıq çox olana heç kim dəyər vermir.
Hər birimiz içimizdə inkar edilə bilməyən bir şey daşıyırıq, hətta bizi ağrıdan fəryad edib ölümə çağırsa da. Biz beləyik, vəssalam. Köhnə kelt əfsanəsi kimi, sinəsinə tikan yapışmış, ürəyini nəğmə ilə töküb ölən quş haqqında. Çünki başqa cür ola bilməz — içindəki bir şey onu itələyir. Biz insanlar isə bunu etməmişdən əvvəl səhv edəcəyimizi bilirik, amma özümüzü bilsək də, yenə də taleyimizi dəyişə bilmirik, elə deyilmi? Hər birimiz öz mahnımızı oxuyuruq, əminik ki, dünya heç vaxt bundan gözəl mahnı eşitməyib. Siz görürsünüz? Biz özümüzə tikan vururuq və bunun səbəbini özümüzdən soruşmuruq. Ağrıya dözürük və özümüzü buna dəyər olduğuna inandırırıq.

İnsanları sevirsən — səni öldürürlər!
İtirəcək heç nəyi olmayan hər şeyi qazana bilər, hissləri olmayan insan isə inciyə bilməz.

Qədim yunanlar hesab edirdilər ki, ehtiyatsız sevgi tanrılar qarşısında günahdır. Və unutmayın: əgər kimisə belə ehtiyatsızcasına sevirsinizsə, tanrılar paxıllıq edər və sevilən insanı həyatın ən yaxşı vaxtında məhv edərlər. Bu hamımız üçün bir dərsdir, Maggie. Həddindən artıq sevmək küfrdür.

Məni sevdiyini deyirsən, amma sevginin nə olduğunu bilmirsən; siz sadəcə əzbərdən öyrəndiyiniz sözləri bir yerə yığırsınız, çünki onların yaxşı səsləndiyini düşünürsünüz.

Narahat olma, balam. Rəbb Allah sizinlə çox səxavətli davrandı — sizə beyin vermədi. İnanın, onlarsız daha rahatdır. Siz heç vaxt güclü cinsin rəqibi olmayacaqsınız.
Nifrət içində rəqib nəfəsini kəsənə qədər vuruşuruq. Sevgidə zərbələrin sonu yoxdur.

… o, dözülməz dərəcədə isti və güclü külək kimi onun üzərinə əsən canlı bir hiss, həyəcan istəyir. Və mən bütün həyatım boyu eyni çubuqla getmək istəmirəm; Dəyişiklik, həyatın dolğunluğu, sevgi istəyirəm. Bəli, sevgi, ər və uşaqlar.

Sinəsində tikan olan quş amansız qanuna tabe olur. Səma bilmir ki, onu ürəyinə tikan vurub mahnı oxuyub ölməyə vadar edən nədir. İti tikan onu deşdikdə, ölümün onu gözlədiyindən şübhələnmir; o, başqa bir səs çıxarmağa gücü qalmayana qədər oxuyur və oxuyur. Amma biz — sinəmizə tikan sürəndə bilirik. Biz başa düşürük. Və yenə də bunu edirik. Hər halda edirik.

Tədricən onun xatirəsi bütün xatirələrdə olduğu kimi , hətta böyük sevgi ilə bağlı olanlarda da silindi; sanki içimizdə şüursuz bir sağalma prosesi gedir, heç vaxt unutmamaq üçün çarəsiz qərarımıza baxmayaraq yaraları sağaldır.