Bir çoxları İlahi Qüvvəni Adəmə qadağanı pozmağa imkan verdiyinə görə məzəmmət edirlər. Ey axmaqlar! Axı Tanrı ona ağıl, deməli, seçmək azadlığı vermişdi, belə ki, ağıl seçmək bacarığından başqa şey deyildir, əks halda Adəm adicə maşın olardı.[1]
Öz daxilində hökmranlıq edən və ehtiraslarını, istəklərini və qorxularını idarə edən, padşahdan daha üstündür.
Özünü idarə edə bilməyən, öz nəfsinin əsarətinə düşən xalq , seçmədiyi başqa ağaların əsarətinə düşəcək, könüllü yox, öz iradəsinə zidd olaraq onlara qulluq edəcək.
Sevgisiz evlilik həqiqi varlıqdan, yaxşılıqdan, təsəllidən məhrumdur, Allahın quruluşundan heç bir şeyə malik deyil, özünə hörmət edən hər bir insanın asanlıqla gözdən sala biləcəyi ən bədbəxt və alçaqlıqdan başqa heç nə yoxdur. Cismani həyat davam edə bilər, lakin o, nə müqəddəs, nə pak, nə də müqəddəs nikah bağlarını qoruyacaq, ən yaxşı halda heyvani funksiyaya malik olacaq... Çünki insan işlərində ruh aktiv qüvvədir, bədən isə müəyyən mənada passivdir. Və əgər belə bir halda bədən ruhun tələb etdiyinin əksinə hərəkət edərsə, insan necə düşünə bilər ki, hərəkət edən ondan aşağı deyil, özüdür?
Yaxşı kitabları öldürmək yaxşı insanı öldürmək kimi bir şeydir; insanı öldürən kəs Tanrı mislində olan şüurlu canlını öldürmüş olur, yaxşı kitabı məhv edən şəxs isə Tanrının doğruçu, həqiqi mislində olan zəkanın özünü öldürmüş olur.[4]
Yalnız yaxşı insanlar azadlığı həqiqətən sevə bilər; başqaları azadlığı deyil, özbaşınalığı sevir.