Adətən, bizə bənzəyən hər şeyə nifrət edərik, öz qüsurlarımızı başqasında görəndə qəzəb bürüyür içimizi. Hələ qüsurlarını saflıqla deyildiyi yaşı ötmüş və məsələn ən kritik anlarda belə buz kimi bir sifət almağa vərdiş etmiş biri, özündən daha gənc və daha saf, daha axmaq biri eyni qüsurları sərgiləyəndə əməlli-başlı lənətləyər onu. Bəzi həssas adamların gizlədib axıtmadıqları göz yaşlarını bir başqasında görməyə səbrləri çatmaz. Ailələrdə, məhəbbətin olmasına baxmayaraq bəzən məhəbbət nə qədər çoxdursa, bir o qədər artan anlaşılmazlıqların səbəbi də bu aşırı bənzərlikdir. Marsel Prust
Ağlatdığın bir qadının göz yaşlarını ya o an silərsən, ya da o göz yaşlarında boğulmamaq üçün ömür boyu çırpınmaq məcburiyyətində qalarsan. Anton Çexov
Aləmin gördüyü gülüşün arxasında çox vaxt heç kəsin görmədiyi göz yaşları axır. Nikolay Qoqol
Və xoşbəxtliyinizi başqalarının bədbəxtliyi üzərində qura bilərsinizmi? Xoşbəxtlik təkcə sevginin həzzi deyil, həm də ruhun ən yüksək harmoniyasıdır. Arxasında vicdansız, amansız, qeyri-insani bir hərəkət varsa, ruh nədədir? Sadəcə “xoşbəxtliyim budur” deyə qaçmaq? Bəs başqalarının bədbəxtliyi üzərində qurulan xoşbəxtlik nədir? Yaxşı, təsəvvür edin ki, siz insanları xoşbəxt etmək, nəhayət onlara sülh və əmin-amanlıq bəxş etmək məqsədi ilə insan taleyi üçün bina tikirsiniz. Təsəvvür edin ki, bu məqsədlə qaçılmaz bir zərurətdən yalnız bir insanı - üstəlik, hətta layiqli şəxsiyyəti də yox, gülünc bir fani, Şekspiri yox, yalnız cəsur bir qocanı, bir adamın ərini işgəncə ilə öldürməlidirlər. Bir qadına aşiq olduğuna kor-koranə inanan, həyat yoldaşı ilə fəxr edən gənc qadın onunla xoşbəxt yaşayır. Sadəcə onu biabır etmək, namusunu əlindən alıb əzab vermək, nə də rüsvay olmuş qocanın göz yaşları bahasına bu binanı tikmək lazımdır! Bu şərti qəbul edərdilərmi? Bu sualdır. Və onlar bir dəqiqə belə güman edirlər ki, xilası üçün bu bina ucaldılan insanlar xoşbəxtliyi qəbul etməyə hazırdırlar, əgər sən bunu əhəmiyyətsiz, lakin amansız və ədalətsiz işgəncələrə məruz qalan bir insanın əzabına əsaslandırsan - və onlar əbədi xoşbəxt ola bilərdilər və nə vaxtsa? – lakin onlar bunu amansız və haqsız işgəncələrə məruz qalan bir insanın əzabları üzərində qururlar və onlar beləcə əbədi olaraq xoşbəxt ola bilərlərmi? – lakin onlar bunu amansız və haqsız işgəncələrə məruz qalan bir insanın əzabları üzərində qururlar və onlar beləcə əbədi olaraq xoşbəxt ola bilərlərmi? –(Puşkinin xatirəsinə həsr olunmuş nitqindən - 8 iyun 1880) Fyodor Dostoyevski