Fridrix Nitsşe: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Sətir 5:
* [[Abır]], abır, abır- budur insanın tarixi!
* Abırsızlıq, bayağı [[ruh]]un [[səmimi]] ruhla birləşdiyi yeganə formasıdır. Ali insan böyük və [[zərif]] həyasızlığın hər təzahüründə sayıq olmalı və abırsız [[təlxək]] və ya elmi satir onun qarşısında danışanda ali insan özünü təbrik etməlidir.
* [[Aktyor]]un [[ruh]]u var, amma ruhunun [[vicdan]]ı azdır. O, özünün inandığı şeylərlə başqalarını da inanmağa məcbur edir. O, özünə inanır!▼
* Ağlım “Bunu etmə, bunu pis başa düşəcəklər” deyəndə, mən həmişə onun əksinə [[hərəkət]] edirəm.
* Ağlımızın günahı ucbatından biz duyğu orqanlarımızın bizə təlqin etdiklərini təhrif edirik. Nə qədər ki, hisslərimiz təkamülü, dünyanın gərdişini, baş verən dəyişmələri göstərir, bizi aldatmır… Lakin Heroklit bu fikrində həmişə haqlıdır və dünya durduqca da haqlı olacaqdır ki, gerçəklik yalnız bir fiksiyadır. “Xəyali” dünya yeganə dünyadır: “gerçək” dünya isə nağıldan başqa bir şey deyildir.
* [[Ağrı]]maq, zəif insanın bir xüsusiyyətidir və əxlaqsızlıqdır. [[Əxlaq]] da [[kölə]]yə xasdır. [[Vicdan]] [[əxlaq]]ı yerinə dahilik yəni iqtidara aparan əxlaqı qoymaq lazımdır.
* [[Ağrı]]ların bölüşülməsi deyil, sevinclərin bölüşülməsidir dostluğu yaradan.
▲* [[Aktyor]]un [[ruh]]u var, amma ruhunun [[vicdan]]ı azdır. O, özünün inandığı şeylərlə başqalarını da inanmağa məcbur edir. O, özünə inanır!
* [[Allah]] bizə [[musiqi]]ni ona görə bəxş edib ki, biz onun köməyi ilə göylərə qalxaq.
* [[Allah]] hansısa bir [[fərziyyə]]dir.
| |||