Azərbaycan atalar sözləri/Ə: Redaktələr arasındakı fərq

* Əbləh ilə yüyürən yolda qalar.

* Əbləh odur dünya üçün qəm çəkər, tanrı bilir, kim qazanar, kim yeyər.

* Əcəl gəldi, baş ağrısı bəhanə.

* Əcəl gələndə soruşmaz ki, oğul-uşağın neçədir.

* Əcələ çarə yoxdur.

* Ədəbi kimdən öyrəndin? - Ədəbsizdən.

* Əgər varındı, aləm yarındı, əgər yoxundu - elnən aran toxundu.

* Əkdiyin noxud, biçdiyin noxud, bazara çıxıb ləbləbi.

* Əkən biçər, əkməyən nə biçər?!

* Əkən biçər, qonan köçər.

* Əkəndə əkməyən xırmanda ağlar.

* Əkəndə yox, biçəndə yox, yeyəndə ortaq qardaş.

* Əkiblər yemişik, əkirik yeyərlər!

* Əkinçi ol, biçinçi olma.

* Əkinçi yağış istər, yolçu quraqlıq.

* Əkinini göyikən yeyən xırman vaxtı ac qalar.<ref>Atalar sözü. Tərtib еdəni: Məmmədvəli Qəmərli. Bakı - “Səda” - 2003</ref>

* Əkinini sütül yiyən xırman vaxtı sülənər.<ref>Güney Azərbaycan folkloru. I kitab (Təbriz, Yekanat və Həmədan ərazilərindən toplanmış folklor örnəkləri). Toplayan: Məmmədəli Fərzanə. Bakı – “Elm və təhsil” - 2013</ref>

* Əqli kəm canana bax, küsübdür mən dəlidən.

* Əqrəb etməz əqrabaya əqrabanın etdiyini.

* Əl ağızdan çox görüb.

* Əl beş barmaqdı, hərəsi bir boyda.

* Əl əldən hökm elər.

* Əl əli yuyar, əl də üzü.

* Əl məndən, ətək səndən.

* Əl mərd olar, göz namərd.

* Əl uzadılan yerə ayaq uzadılmaz.

* Əl üstə çox əllər var.

* Əldən gedən ələ gəlməz.

* Əldən qalan əlli il qalar.

* Ələdin-ələdin, kəpəyinə nə qatdın?

* Ələkçinin qıl verəni yanında olar.

* Ələyi ələnib, xəlbiri göydə fırlanır.

* Əli açıq olanın üzü ağ olar.

* Əli aşından da olduq, Vəli aşından da.

* Əli boşa "ağa uyur" deyərlər, əli doluya "ağa buyur" deyərlər.

* Əli xəmirliyə çörək borc verməzlər.

* Əli kəsiyin əli kəsikdən xəbəri var.

* Əli kösöylü sən, otu yanan mən!

* Əli yanan ağzına təpər.

* Əliaçığa Allah özü yetirər.

* Əliəyri hey düzlükdən danışar.

* Əlim çatmayan armud, babamın xeyratına.

* Əlimdən tutan olmaz, dalımdan itələyən var.

* Əlin çatmayan aş, ya qarın ağrıdar, ya baş.

* Əlin yağlıdır? Çək öz başına.

* Əlindən gəlməyəni dilinə də gətirmə.

* Əlindən iş gəlməyən uzun danışan olar.

* Əlini qatdın harama, kəşkülü doldur qalama.

* Əlini qısa eylə, dilin uzun olsun.

* Əmanət kitab verənin bir əli kəsilməlidir, qaytarıb geri verənin iki əli.

* Əmək insanı ucaldır.

* Əmək qızıl bilərzikdir.

* Əməksiz yemək olmaz.

* Ən böyük zalım məzlumun özüdür.

* Ən yaxşısını düşün, ən pisinə hazır ol.

* Əncir yemədin getdin, dərdin demədin getdin.

* Əppək ələkdən keçər, insan çiləkdən.

* Əvvəl yoldaşöyrən, sonra yoldüşün.

* Əvvəl yoldaş, sonra yol.
* Əvvəl yumruğunu düyünlə, sonra qanmaza söz çatdır.

* Əvvəl zəhmət çəkən sonra rahat olar.

* Əzizim əziz, tərbiyəsi ondan əziz.