İmam Həsən
2-ci imam və xəlifə
Həsən ibn Əli (ərəb. الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ; 1 mart 625, Mədinə, Hicaz – 669, Mədinə, Hicaz, Əməvilər xilafəti) — İslam Xilafətinin 5-ci Raşidi xəlifəsi; Taiyabi və Mustaali İsmaili şiələrinin 1-ci imamı, xəlifəsi və 4-cü məsumu; Dörd, Yeddi və On iki imam şiələrinin 2-ci imamı, xəlifəsi və 4-cü məsumu, Əhli-Beytin nümayəndəsi, səhabə.
İmam Həsən | |||
Doğum tarixi | 1 mart 625 | ||
Doğum yeri | Mədinə | ||
Vəfat tarixi | 669 | ||
Vəfat yeri | Mədinə | ||
Dəfn yeri | Bəqi qəbiristanlığı | ||
|
A | B | C | Ç | D | E | Ə | F | G | H | X | İ | J | K | Q | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
A
redaktə- Allah Ramazan ayını öz bəndələri üçün müsabiqə ayı etdi ki, ibadət vasitəsilə onun razılığını qazanmaqda bir-birini ötməyə çalışsınlar. Bir dəstə imkandan istifadə edib irəli getdi və qələbə qazandı, bir dəstə isə geri qalıb uduzdu.
D
redaktəG
redaktə- Gözlərin ən üstünü xeyir işlərdə çalışan gözlərdir.
X
redaktə- Xoş xasiyyət qədər başqa heç bir şey həyatı şirin etmir.
İ
redaktə- İbrətlərdən nəsihət alın və keçmişdəkilərin başlarına gələnlərdən ibrətlənin.
K
redaktə- Kərəm odur ki, sənə ağız açılmamış əta edəsən.
N
redaktəO
redaktə- Oğlum, bir şəxsi yaxşı tanımamış, onunla dostluq etmə.
Ö
redaktə- Özündən razı olmaq sizin nəsihət qəbul etməyinizə mane olur.
S
redaktə- Süfrənin on iki qaydası var ki, hər bir müsəlman onları bilməlidir: Onların dördü vacib, dördü sünnə (müstəhəbb) dördü isə ədəbə riayət etməkdir. Vacib olan dördü: mərifət, razılıq, Allahın adını dilə gətirmək və şükr etmək; sünnə olan dördü: yeməkdən əvvəl əlləri yumaq, bədənin sol tərəfi üstündə oturmaq, üç barmaqla yemək və barmaqları yalamaq; ədəbə görə olanlar isə — qarşında olanı yemək, tikəni kiçik götürmək, yeməyi yaxşı çeynəmək və camaatın üzünə az baxmaqdan ibarətdir."[3]
T
redaktə- Tövbə və bağışlanma yolu olduğu halda ümidsizliyə qapılan şəxsə təəccüb edirəm.
Y
redaktə- Yaxşılıq odur ki, əvvəldə hey bu gün-sabaha salınmasın və sonradan da minnət qoyulmasın.
Z
redaktə- Zarafat insanın zəhmini azaldar və az danışan şəxs öz zəhmini artırar.