İmam Həsən

2-ci imam və xəlifə



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


A redaktə

  • Allah Ramazan ayını öz bəndələri üçün müsabiqə ayı etdi ki, ibadət vasitəsilə onun razılığını qazanmaqda bir-birini ötməyə çalışsınlar. Bir dəstə imkandan istifadə edib irəli getdi və qələbə qazandı, bir dəstə isə geri qalıb uduzdu.

D redaktə

  • Dözümlülük qəzəbi boğmaq və nəfsi saxlamaqdır.[1]
  • Dünya və axirət ağıl və düşüncə ilə əldə edilər.
  • Düşüncə sahibi olub-olmamaq qəzəblənən vaxt bilinər.
  • Düşünmək bəsirət sahibinin ruhunu diri saxlar.

G redaktə

  • Gözlərin ən üstünü xeyir işlərdə çalışan gözlərdir.

X redaktə

  • Xoş xasiyyət qədər başqa heç bir şey həyatı şirin etmir.

İ redaktə

  • İbrətlərdən nəsihət alın və keçmişdəkilərin başlarına gələnlərdən ibrətlənin.

K redaktə

  • Kərəm odur ki, sənə ağız açılmamış əta edəsən.

N redaktə

  • Nadanlıq, yetişməmiş fürsətin üstünə cummaq və cavab verməkdən imtina etməkdir.[2]

O redaktə

  • Oğlum, bir şəxsi yaxşı tanımamış, onunla dostluq etmə.

Ö redaktə

  • Özündən razı olmaq sizin nəsihət qəbul etməyinizə mane olur.

S redaktə

  • Süfrənin on iki qaydası var ki, hər bir müsəlman onları bilməlidir: Onların dördü vacib, dördü sünnə (müstəhəbb) dördü isə ədəbə riayət etməkdir. Vacib olan dördü: mərifət, razılıq, Allahın adını dilə gətirmək və şükr etmək; sünnə olan dördü: yeməkdən əvvəl əlləri yumaq, bədənin sol tərəfi üstündə oturmaq, üç barmaqla yemək və barmaqları yalamaq; ədəbə görə olanlar isə - qarşında olanı yemək, tikəni kiçik götürmək, yeməyi yaxşı çeynəmək və camaatın üzünə az baxmaqdan ibarətdir."[3]

T redaktə

  • Tövbə və bağışlanma yolu olduğu halda ümidsizliyə qapılan şəxsə təəccüb edirəm.

Y redaktə

  • Yaxşılıq odur ki, əvvəldə hey bu gün-sabaha salınmasın və sonradan da minnət qoyulmasın.

Z redaktə

  • Zarafat insanın zəhmini azaldar və az danışan şəxs öz zəhmini artırar.

Vikipediyada İmam Həsən haqqında məqalə var.

İstinadlar redaktə

  1. Biharul-Ənvar, c. 78, səh. 102
  2. Məani-Əxbar, səh.401, hədis 62
  3. Vəsailuş-Şiə, c. 16, səh.539, hədis 1