Fəzilətin qaydalarını sevməmək olmaz. Onlar xoşbəxtlik üsullarıdır.
Fəzilətli olmaq üçün hər kəs özündə kifayət qədər güc tapa bilər. Bunu qətiyyətli şəkildə istəmək lazımdır. Bundan sonra isə vicdan əzabı çəkilən şeyləri etməmək çox asan olacaq.
Hər şey təxəyyüldən ibarətdir. Təbiətə uyğun hərəkət etsən, heç vaxt kasıb olmayacaqsan. İnsanların fikirləri ilə getsən, heç vaxt zəngin olmayacaqsan.
Hörmətə layiq olmayan insanların axmaq vəziyyəti təəssüf doğurmamalıdır. Bil ki, nifrət edilən adama heç vaxt pislik arzulamırlar. Pisliyi nifrət etməyə haqqı çatana arzulayırlar. İnsanlar yalnız zənginliyə, şöhrətə həsəd aparmırlar.Fəzilətin də öz həsəd aparanları var.
Məgər tək xoşbəxt olan xoşbəxtdir? Bütün səylərini yalnız özünün xoşbəxt olmasına yönəldən və məqsədinə çatıb daha heç nə istəməyən adamı təsəvvürünüzə gətirin. Axı o zaman onun bütün ruhu gec-tez yıxılacaq bir hisslə, bir qorxu ilə məşğul olardı. Heç nə arzu etməyən, yalnız nədənsə qorxan xoşbəxtdirmi?
Mən şöhrətin dərəcəsini böyük cənabın lovğalanaraq özü üçün yığdıqlarına görə yox, vətən üçün etdikləri işlərin, onun davranışından və işlərindən razı qalan insanların sayına görə müəyyən edirəm.
Mənim zamanımda, yəni mən gənc olanda xalq daha böyük idi.
Mülkədar ləyaqəti olmayan iki min can həmişə iki min candır.Onlarsız isə nə ləyaqət.
Ürəyin cəsarəti döyüş saatında, ruhun qorxmazlığı isə bütün sınaqlarda, bütün həyati vəziyyətlərdə sübut olunur.Hücumda başqa şeylərlə birlikdə öz həyatını da fəda etməyə qorxmayan əsgərin qorxmazlığı ilə qovulmasından qorxmayıb hökmrana həqiqəti deyən dövlət adamınınn qorxmazlığı arasında heç bir fərq yoxdur. İntiqamdan, güclü adamın təhdidindən qorxmayıb ədaləti köməksizə verən hakim mənim gözümdə qəhrəmandır.
Ürəyin olsun, ruhun olsun və sən hər zaman insan olacaqsan.
Var-dövləti uşaqlara qoymaq? Ağıllı olsalar, ona ehtiyacları olmayacaq. Var-dövlətin axmaq övlada heç bir köməyi olmayacaq. Nağd pul nağd ləyaqət deyil. Qızıl qanmaz, yenə də qanmazdır.
Vicdan, dost kimi həmişə hakimin cəzasından qabaq köməyə gəlir.
