Lev Platonoviç Karsavin

Lev Platonoviç Karsavin (d. 1882 - ö. 1952) — Rus filosofu, şair, tarixçi.

Lev Platonoviç Karsavin
Doğum tarixi	1 dekabr 1882
Doğum yeri	Sankt-Peterburq
Vəfat tarixi	12 iyul 1952, 20 iyul 1952
Vəfat yeri	Abez
Vikipediya məqaləsi

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

B

• Biz iddia etmirik ki, bolşeviklər ideal hökumətdirlər, hətta onların sadəcə yaxşı hökumət olduqlarını iddia etmirik. Ancaq etiraf edirik ki, onlar bu gün Rusiyada mümkün olan ən yaxşı gücdür. Yaxın vaxtlara qədər rus xalqı onları dəstəkləyirdi. Bu o demək deyil ki, o, onları çox sevir: qaçılmaz və ən az şər kimi onları dəstəklədi. Hamının bolşevikləri danlaması, “kişilərin” onlara nifrət etməsi, məmurların onları aldatması, ziyalıların onlara xor baxması kimi məsuliyyətsiz və köklü istinadların qiyməti yoxdur.
• Bolşeviklər amansız və mənasız qəddar idilər, lakin bəlkə də yalnız onların sayəsində rus cəmiyyətinin mədəni təbəqələrinin topdan məhvi baş vermədi; bəlkə də ünsürlərin təkanını gücləndirməkdənsə zəiflədiblər və nifrətə haqq qazandırıb, bəraət qazandırmaqla onu hansısa istiqamətə aparıblar.
• ...bolşeviklərin siyasəti, ən yaxşısı olmasa da, hər halda, kifayət idi, verilən şəraitdə bu, rus dövlətçiliyini və mədəniyyətini qorumaq üçün yeganə münasib vasitə ola bilər. Ağaları, ağa kimi yaşayanları, mədəniyyət daşıyıcılarını məhv etdilər. - Onlar? Bolşeviklər sadəcə olaraq kortəbii nifrətin və qaranlıq kütlələrin iradəsinin təşkilatçıları deyillərmi?”
• Bolşevizm kommunist ideologiyası ilə məhdudlaşmır. Bolşevik hərəkatında sosializm Rusiyada aparılan uğursuz eksperiment əsasında onu rədd edən sosializmin ən qızğın əleyhdarlarından çox azdır. Kommunist ideologiyası tarixi rus prosesinin ən səthi təbəqəsində yatır. Onun məqsədi və təsirini şişirtmək olmaz. Kommunist rus düsturları Razinovskinin “kiçka üzərindəki sarın”ına bənzəyir.

Ə

• Əgər liderlərin özləri bilavasitə sosializmə inanmırdılarsa, onlarda qeyri-insani hiyləgərlik və parlaq fikir güman etmək lazımdır. Əgər inanırdılarsa, bu, bir daha onların tarixin əlində əhəmiyyətsiz piyadalar olduğunu göstərir və şəxsiyyətin tarixdəki rolunun inkarı ilə tam uyğundur.

İ

• İnsan dindar olanda nəyəsə inanır, amma sual budur ki, hər bir dindar həmişə dindardırmı?

K

• Kommunist ideologiyası qəddar zərurət üçün faydalı bir etiket oldu; iqtisadiyyatın anarxiyası özünü sosializm sisteminin həyata keçirilməsi kimi üzə çıxardı. Kommunist elminin nəticələri həyatın bizi məcbur etdiyi ilə üst-üstə düşürdü. 1918-1920-ci illərdə Rusiyanın ictimai-siyasi sistemi. Bu dövrdə onun üçün mövcud olan maksimum iqtisadi, sosial və siyasi birlik, ən az birlik idi, yəni elementar və məcburi sistemdir. O, rasional sxemlə tükənmişdi, mühasibatlığın zorakılığını, rekvizisiyanı və s. tələb edirdi.

M

• Müvəqqəti hökumətin taleyinin göstərdiyi kimi, özünü imanla məhdudlaşdırmaq cəhdi nəticəsiz qaldı. Təəccüblü deyil ki, bolşeviklər axınla gedərək kommunizmi təqdim etdiklərini təsəvvür edirdilər. Zorakılığa möhtac olaraq terror ideologiyası və praktikasında bütün sərhədləri keçdilər. Bütün bunların çoxu mənasız, vəhşi və qəddar idi. Kommunist “təsərrüfat təşkilatı”nda çoxlu zərər var idi. Lakin bütün bunlar reallığın nəticəsi, “artıq şər” və nəhayət, real, qaçılmaz zərurəti gizlədən bəzək və detallar idi.

O

• Ordusu bütün yollarla qaçan, nəqliyyatı dağılan, vətəndaş müharibəsi ilə parçalanmış bir ölkədə şəhərləri aclıqdan xilas etmək rekvizisiya və paylamaq, bankları, dükanları, bazarları qarət etmək, pulsuz dayanmaqdan başqa mümkün idimi? Bu qəhrəmancasına vasitələrlə belə, şəhər əhalisinin yalnız bir hissəsi və onunla birlikdə hökumət aparatı aclıqdan xilas oldu, digər hissəsi isə məhv oldu.

T

• Tarix bütövlükdə bəşəriyyətin inkişafı haqqında elmdir.

V

• Vəhdətdə inkişafın ən yüksək pilləsi aşağı olanı ləğv etmir, ancaq onu genişləndirir və doldurur.