Barışıq tarixə yaddır. Onu təsvir etmək də çətindir, nə vaxt ki, şəhərlər yanmır, yaralılar və əsirlər inləmir, nə vaxt ki, analarından ayrı düşən körpələr ağlamır-salnaməçilər susur".
Qədim dünya yazıçılarını bir cəhət birləşdirir: Faciə və məhəbbət. Hərb və sülh oppozisiyasını yalnız XIX əsrin yazıçıları görə bilmişlər. Qədim tarixi əsərlərin isə bir düsturu var: HƏRB. Müharibənin hər bir anı salnaməçi sözü ilə ilmələnib, ömrü min illərlə ölçülən sülhə isə salnamələrdə yer tapılmayıb.
Nadanları öz "dayazlığınla" aldat, onların dayazlığı qoy səni aldatmasın! Hamar torpağın altında bizim keçmiş zirvələrimiz uyuyub, biz bu zirvələrin üstü ilə yeriyirik. Türk köçəri tayfalarının tarixi səhranı xatırladır: budaqlardan, yaşıllıqdan kasad, qurumuş, nəhəng kötüklərlə örtülmüş səhranı.
