Azərbaycan atalar sözləri/C

B Azərbaycan atalar sözləri
Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı
Ç
Sister Projects. Həmçinin baxın: Haqqında •
  • Cahil axırda tula quyruğu xınalar.
  • Cahil dirilərin ölüsüdür.
  • Cahil ilə bal yemə, ahıl ilə daş daşı.
  • Cahil ilə çıxma yola, gətirər başına min bir bəla.
  • Cahıl ilə daş daşı, ahıl ilə yemə aşı.
  • Cahil özünə düşməndir, başqasına necə dost ola bilər?!
  • Cahildə söz əylənməz.
  • Cahangirdən qorx, dəlidən qorxma
  • Cahilə qoşulan cahil olar.
  • Cahil söz qandırmaq, dəvəyə xəndək atdırmaq kimidir.
  • Cahili cahillər mədh eylər.
  • Cahilin ağlı başında yoх, gözündə olar.
  • Cahilin ibadətindən alimin yuxusu yaxşıdır. [1]
  • Cahilin sözü - eşşəyin anqırtısı.
  • Cahillikdə bəzənmədim, hayıf mənə, qocalıqda bəzənmişəm, ayıb mənə.
  • Cahıla gedən keyf çəkər, ahıla gedən of çəkər.
  • Camaat sevəni Allah da sevər.
  • Camadarın şahlığı hamamçılıqdır.
  • Camal gedər, kamal gələr.
  • Camala baхma, kamala baх.
  • Came nə qədər böyük olsa, imam yenə bildiyini oxur.
  • Camış ola, qamış ola, ondan yeməmiş ola.
  • Can alan baxışından bəlli olar.
  • Can baladan şirindir.
  • Can bazarda satılmaz.
  • Can can üçün yanar, yadın harası yanar?
  • Can candan ayrıdır.
  • Can de, can eşit.
  • Can deməklə can əskilməz.
  • Can deyən çox olar, can verən olmaz.
  • Can gedincə mal getsin.
  • Can mənim canım, çıxsın sənin canın.
  • Can sağlığı dövlətdir, demə, babam, yoxsulam.
  • Can sağlığı – dünya varlığı.
  • Can sənin, cəhənnəm Tanrının.
  • Can şirin olur.
  • Can verəndə boz sərçəyə ver, qaranquş gəldi-gedərdir. [2]
  • Can verirsən qardaşa ver, min il keçsə yad olmaz.
  • Can verməyən canana yetməz.
  • Can versən, qardaşa ver, min il keçə yad olmaz.
  • Cana gələn mala gəlsin.
  • Canandan ayrılan candan ayrılar.
  • Cananı sevən canından keçər.
  • Canavar canavarın dərisini çıxarmaz.
  • Canavar özü hürmür, iti hürməyə məcbur edir.
  • Canavar tək qalanda başına çaqqallar yığışar.
  • Canavardan qorxan meşəyə girməz. [3]
  • Canavarın üzü ağ olsa, kəndə gündüzlər gələr.
  • Canavarlar ağız-ağıza yatarlar.
  • Canbaz ipdə gəzər, balıq - suda.
  • Candan qonşu payı olmaz.
  • Candır, badımcan deyil.
  • Candır çəkər, qandır qaynıyar.
  • Canı ağrıyan eşşək, atdan yeyin gedər.
  • Canı canan yolunda deyən çox olar, qıyan az.
  • Canı nədir, cəsədi nə olsun?!
  • Canı olanın, qayğısı da olar.
  • Canı yanan eşşək, atdan yeyin gedər.
  • Canı yanan ya bir olar, ya iki.
  • Canım qurban yaxşı qonaq, gəl ocağa bir də qonaq.
  • Canımdan tikan çıxartdı.
  • Canımı da alsan gülə-gülə al.
  • Canını cibində gəzdirir.
  • Canını yaxşı saxla qəfil əcəldən.
  • Cavahirin qiyməti var, amma atalar sözünün qiyməti yoxdur.
  • Cavan baş bir çanax qandır.
  • Cavan əvvəl göyü görər, sonra yeri. [4]
  • Cavan işə, qoca aşa.
  • Cavan işlər, qoca dişlər.
  • Cavanlıq bir dəfə olar, qocalıq da bir dəfə.
  • Cavanlıq gözəllikdir, onu boyamaq artıqdır.
  • Cavanlıq soltanlıqdır, bacarsan saxla.
  • Cavanlıqda daş daşı, qocalıqda ye aşı.
  • Cavanlıqda qocalığa güc saxla, pullu gündə pulsuz günə pul saxla, savaşanda barışmağa üz saxla.
  • Cavanlıqda zəhmət çəkən, qocaldıqda möhnət çəkməz.
  • Cavanlığın qədrini bilmək gərək.
  • Ceyran qovan çiçəyə batar, donuz qovan lehməyə.
  • Ceyranın qaçmasın gördüm, ətindən əl üzdüm.
  • Cəfa çəkməyən səfa görməz.
  • Cəfasın çəkən səfasın görər.
  • Cəfasını mən çəkdim, səfasını yad gördü.
  • Cəhalət səfalət doğurar.
  • Cəhd çarıq yırtar, iş odur haqqa vara.
  • Cəhd elə dost qazan, düşmən ocaq başında.
  • Cəhənnəmdə də adamın dayısı gərək.
  • Cəhənnəmə gedən gələr, müştərinin gedəni gəlməz.
  • Cəhənnəmə gedən özünə yoldaş axtarar.
  • Cəhənnəmə gedən yoldaşını çox istər.
  • Cəhənnəmə girsə, üzü qızarmaz.
  • Cəhənnəmin qapısın mal-dövlət açar.
  • Cəhrə əyirsən – don geyərsən.
  • Cəhrə əyirsən don yiyəsi olarsan.
  • Cənnət də bu dünyadı, cəhənnəm də.
  • Cənnəti istəmədi, cəhənnəmə də getmədi, qaldı yolda sərgəndar.
  • Cənnətin yaylağı, cəhənnəmin qışlağı.
  • Cərgədən qalan keçəl olar.
  • Cərgədən qalan qotur olar.
  • Cəsarətin bitdiyi yerdə əsarət başlayır.
  • Cəsur olana çomaq da silahdır. [5]
  • Cəvahir bazarında muncuq satılmaz.
  • Cəvahirin qiyməti var, sözün qiyməti yoxdur. [6]
  • Cəvahirin qiymətini sərraf bilər, nə bilər hər divanə.
  • Cibin boşsa, sözün keçməz.
  • Cibində ki, yüzlük var, kovxa yanında düzlük var.
  • Cida ilə qulağa pambıq yeritmək olmaz.
  • Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz.
  • Ciki mənim –biki mənim, alçı dursa –sənin bəxtinə.
  • Cin ayrı, şeytan ayrı.
  • Cin bismillahdan qorxar.
  • Cinə börk tikər, şeytana papış.
  • Cinə dəmir göstərdilər.
  • Cins cinsə əsər eləməz.
  • Cins cinsinə meyl edər.
  • Cins xoruz yumurtada banlayar.
  • Cins madyan balanı döşündə saxlar.
  • Cinsini danan bicdir.
  • Cismin qidası –yemək, ruhun qidası –oxumaq.
  • Cığala Tanrı verməz, versə də qarnı doymaz.
  • Comərd deyib maldan elərlər, igid deyib candan elərlər.
  • Cöngə öküz olunca, yiyəsi donuza dönər.
  • Cuhud qan görüb?
  • Culfa kəfənsiz ölər.
  • Cücə ağgünlü olsaydı, toyuq əmcəkli olardı.
  • Cücə həmişə hində qalmaz.
  • Cücə səbət altında qalmaz.
  • Cücə nənəsindən süd görməyib.
  • Cücəni çalağandan sonra sayarlar.
  • Cücəyə bəylik verdilər, anasını eşşəyə mindirdi.
  • Cücəni payızda sayarlar.
  • Cümə günü, bazar, onu da yağış pozar.
  • Cürətli şəhər alar, kəm cürət küncdə qalar. [7]
  • Cütçü yağış istər, yolçu quraqlıq.
  • Cütə gedən öküz gözündən tanınar.
  • Cütə getməyən öküzü ətlik adına satarlar.

İstinadlar redaktə

  1. Atalar sözü və məsəllər. Toplayanı və tərtib edəni: Aslan Əsədov. Bakı-2008
  2. Atalar sözü. Tоplayanı: Əməkdar mədəniyyət işçisi Əbülqasım Hüseynzadə. Bakı - “Yazıçı” – 1985
  3. El çələngi. DUƏK seriyasından. III cild, Toplayıb tərtib edənləri: F.e.n. Təhmasib Fərzəliyev, f.e.n. İsrafil Abbasov.Bak-1993, səh:113-138
  4. Azərbaycan folkloru antologiyası. VII cild. Qaraqoyunlu folkloru. Tərtib edənlər: f.e.n. Hüseyn İsmayılov, Qurban Süleymanov. Bakı–2002, səh: 192-220
  5. Azərbaycan folkloru antologiyası. VII cild. Qaraqoyunlu folkloru. Tərtib edənlər: f.e.n. Hüseyn İsmayılov, Qurban Süleymanov. Bakı–2002,səh: 192-220
  6. Atalar sözü. Azərbaycan fоlklоrunun ilkin nəşrləri sеriyası. Tərtib еdəni: Məmmədvəli Qəmərli. Bakı,2003
  7. Zeynallı Hənəfi. Azərbaycan atalar sözü. Bakı-1926.