A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


  • Bir zamanlar güclü insanların qalıqları Afrikanın barbar orduları arasında itdi; xalq olmağı dayandırdılar; səkkiz əsr ərzində fərqli və şərəfli bir dövlət qursalar da, özlərindən sonra bir ad belə qoymadılar. Seçdikləri ölkə, sevimli evləri, qəsb edənlər istisna olmaqla, onları tanımaqdan imtina edir. Yüksək qayaların nöqtələri bəzi böyük daşqınların miqyasını göstərdiyindən, yalnız xarabalığa çevrilmiş bir neçə bina öz qədim gücünü təsdiq edir: Əlhambra, qotik binaların ortasındakı bu şərq sarayı, bu cəsur, ağıllı insanların zərif abidəsidir; mehriban, zəfər çalan, hakim olan və yoxa çıxan.
    • "Ərəblərin İspaniyada hökmranlığı haqqında düşüncə" (1832), Elhamra Nağılları, Vaşinqton İrving, ed. H. Fournier, 1832, t. 1, s.83-84 Vaşinqton İrvinq
  • Bizim dövrümüz öz ruhunda qotikadır. İntibahdan fərqli olaraq, burada bir neçə görkəmli şəxsiyyət hakim deyil. XX əsr intellektin demokratiyasını qurdu. İncəsənət və elm respublikasında zəmanəmizin intellektual hərəkatında eyni dərəcədə mühüm rol oynayan kişilər çoxdur. Əhəmiyyətli olan fərddən çox dövrdür. Qalileo və ya Nyuton kimi dominant şəxsiyyət yoxdur. Hətta on doqquzuncu əsrdə də bütün digərlərindən üstün olan bir neçə nəhəng var idi. Bu gün ümumi səviyyə dünya tarixində heç vaxt olmadığı qədər yüksəkdir, lakin çox az adam var ki, onların boyu onları dərhal digərlərindən fərqləndirir. Albert Eynşteyn
  • Bütün böyük sənət əsərləri, kafedrallar - qotika kafedralları və möhtəşəm Barokko kilsələri - Tanrının işıqlı nişanəsidir və beləliklə, həqiqətən də Tanrının təzahürü, epifaniyasıdır. XVI Benedikt
  • Katoliklər XII-XIII əsrləri, başqalarının "qaranlıq dövrü" adlandırdıqları dövrü müqəddəslərin çiçəkləndiyi, xristian hökmdarlarının səlib yürüşlərində döyüşmək üçün dənizə çıxdığı və qotik kilsələrin tikildiyi Xristianlığın qızıl dövrü hesab edirlər. Bu, onların fikrincə, “əsl xristian demokratiyası" dövrü idi ki, o zamanlar orta əsr gildiyalarının nəzarəti altında həmişəkindən daha dolğun şəkildə əldə edilmişdi. Cəvahirləl Nehru
  • Qabağımıza gələn ilk mühəndisi tutub da "al bizə bir bina yap" — deyiriz. O da götürür bir az "qotik"dən, bir az "renesans"dan, bilməm nədən, cüziyyətcə də "mavr" (ərəb) tərzi-memarisindən qarışıq bir kompazisiyon yapar. Daşı-daş üstə qalar, müdhiş bir bina, ali bir imarət vücuda gətirir. Bu əzəmət, bu böyüklük əlbəttə ki, bizi fərəhləndirir, qəlblərimizə bir şadlıq gətirir, fəqət bir çox xərclərlə hasil olan təzyinat bizə türklüyün, müsəlmanlığın keçmişdəki əzəmət və ehtişamını andıra bilsəydi, bizim də özümüzə məxsus memarlıqda bir üsula, həm də gözəl, ali təqlidaşayan bir üsula malik olduğumuzu bütün tamaşakaranə bildirsəydi; əlbəttə ki, binanın maddi əzəmətilə mütənasib mənəvi bir böyüklüyü də olardı və həqiqətən də bu böyük əməlin möhtəşəm bir abidəsi kəsilərdi.[1] Məhəmməd Əmin Rəsulzadə

İstinadlar

redaktə
  1. Məhəmməd Əmin Rəsulzadə Milli Dirilik; Azərbaycan Davası; Məqalələr, Nitqlər 1914–1954"